Teleskop optyczny (refraktor, luneta)

Historia wynalezienia:

Pierwszy teleskop skonstruował Galileusz w 1609 roku. Luneta Galileusza na początku osiągała trzykrotne powiększenie, jednak po jej stopniowym ulepszaniu włoski fizyk wynalazł teleskop o trzydziestokrotnym powiększeniu.

 Najczęściej spotykane rodzaje teleskopów optycznych : 

- Achromat
Teleskop ten został wynaleziony przez niemieckiego fizyka Josepha von Fraunhofera w XIX wieku. Jego obiektyw składa się z dwóch soczewek:

Od XIX wieku jego budowa się niewiele zmieniła. Przez teleskop tego rodzaju maksymalne powiększenie jakie możemy uzyskać to 2 x średnica obiektywu, co oznacza, że dla instrumentu o średnicy obiektywu 100 mm maksymalne użyteczne powiększenie jest 200-krotne. Największym działającym achromatem jest refraktor o średnicy 102 cm i ogniskowej 19.3 m w obserwatorium Yerkesa w Stanach Zjednoczonych. Teleskop tego typu najlepiej nadaje się do obserwacji planet, księżyca, gwiazd otwartych, oraz gromad otwartych jak i kulistych.

- Apochromat
Można powiedzieć, że jest to ulepszony achromat, pozbawiony wszelkich nieostrości obrazu, oraz tzw. aberracji sferycznej i chromatycznej. Jego obiektyw najczęściej składa się z trzech lub czterech soczewek:

Apochromat został wynaleziony na początku XX wieku. Maksymalne powiększenie jakie możemy nim uzyskać to 3x średnica obiektywu, co oznacza, że dla instrumentu o średnicy 100 mm maksymalne powiększenie wynosi 300x. Ten teleskop ma zdecydowanie większy zakres zastosowań od achromatu. Patrząc przez apochromat będziemy bardzo zadowoleni z obrazu tzw. DS ( obiekty głębokiego nieba - galaktyki, mgławice itp.), planet,- oraz ze względu na większe pole widzenia i dużo lepsze powiększenie rozdzielcze- gwiazd wielokrotnych i podwójnych.